Mogwai seyahatimizden sonra müzik gezimize A Silver Mt zion ve ön grup Shearwater ile devam ettik.Le Bataclan adlı Paris'in güzide konser mekanında yerlerimizi aldık.Bir süre kapıda beklerken ıslandık ama Bataclan daki yerimizi alınca konsere biraz daha yaklaştık.Ve işte o an ışıklar söner Shearwater sahneyi doldurur.Her şarkı diğer bir şarkıyı dinlemek için hazzı artırır.Grubu canlı dinlemek izlenimleri kat kat pozitif yapar.Nasıl desen beklediğimden çok iyilerdi.Aslında çok da bir sey beklemiyordum -olumsuz anlamda değil-çünkü ilk kez dinleyecektim.Ama öğrendik ki Shearwater ın Paris teki yanlış hatırlamıyorsam üçüncü konseriydi ve bu yüzden grup rahat seyirci rahat diyalog harika.Sonuç olarak bir saat kalmalarına rağmen doyulmaz bir konser.Ardından herkesin beklediği an sahne A silver mt zion için hazırlanmaya başlanır ve Efrim kendisini arada bir gösterir.Sahnenin tam olarak hazırlanmasından sonra grup elemanları yerlerini yavaşça alır(Efrim, Sophie, Jessica, Thierry, Scott).Sahnenin ortasına konan pet şişeden bozma çiçekli saksıyı da unutmamak gerek.Nese her şey hazırdır ve A Silver daha önce alışık olduğu Paris kitlesine döner gayet samimi olarak birşeyler söyler ve müzik başlar. Take These Hands And Throw Them In The River ,Dead Marines, Black Waters Blowed/Engine Broke Blues , Microphones in the Trees, Horses In The Sky, There Is A Light, Metal Bird, ve bis 1,000,000 Died To Make This Sound çalınır.Arada Efrim yaptığı olağanüstü diyaloglarla konser her şarkıdan önce ayrı bir havaya bürünür.Oldukça samimi, komik, iğneleyici ve kendinden emin tavırları dinleyici ile olan ilişkisini daha bir güçlendirdiğini ekleyebilirim.Umarım bir kez daha dinleme şansım olur zira Paris konseri turnelerinin son konseriydi ve fakat manyetikbant konser sonrası kemancı sophie yaklaştı ve İstanbul a çağırdı onları ve sophie de bir dahaki sefere görüşürüz dedi :) bu da küçük bir anekdot.Son olarak konser sırasında çekmeye çalıştığım iki videoyu ekliyorum.Umarım ilginizi çeker.(ilk video god bless our dead marines, ikincisi metal bird)
Üzerinden zaman geçmesine rağmen değinmek gereken bir şey Mogwai konseri. Bizim Ses Tiyatrosu'na benzer (koltuksuzu) cici bir yer olan Casino de Paris'de, kırmızı halılar üzerinde izledik Mogwai ve alt grup The Twilight Sad'i.
Glasgow çıkışlı The Twilight Sad'den ayrı bir yazıda bahsedeceğim. Sahnede sadece yarım saat kaldılar ama özellikle solist James Graham'ın performansı görmeye değer. Dolu bir salonda sahne aldı Mogwai. Cayır cayır çalıp, bir de bis yaptılar. Stuart Braithwaite'in "World Cup Argentina '78" tişörtü ve bazı şarkılarda kullandıkları MacBook Pro'nun ekran koruyucusu olarak göze çarpan Celtic F.C. fotoğrafları (soyunma odası falan) hoş detaylardı. Söyleyecek pek bir şey bulamıyorum, hayatımda gördüğüm en güzel ses duvarlarından birini inşa ettiler karşımızda. Almanca bir blog'dan bulduğum setlist'i de vereyim:
Yes! I Am A Long Way From Home
The Precipice
Christmas Steps
Scotland's Shame
Friend Of The Night
Hunted By A Freak
I'm Jim Morrisson, I'm Dead
Thank You Space Expert
Secret Pint
I Love You, I'm Going To Blow Up Your School
2 Rights Make 1 Wrong
Helicon 1
Like Herod
Bat Cat
Casino de Paris
The Twilight Sad - And She Would Darken The Memory
Mogwai - Hunted By A Freak
Mogwai - Christmas Steps
yazan
manyetikbant
zaman:
23:20
1 yorum
Etiketler: casino de paris, konser, mogwai