15 Ocak 2007

"last one die"


Alfonso Cuaròn'un son yapıtı Children of Men (P. D. James'in romanından uyarlama), 2027'de geçen bir bilim kurgu! 2027 olması bile anlamlı. Ama hiç de gelecekte geçiyor gibi değil, kanımca 2007'yi anlatıyor. Bu yaratılan geleceğin beni şaşırtması mümkün değil. CNN'de izlediğimiz Bağdat'tan farkı yok.
Geleceğin Cuaròn versiyonunda kısırlık başroldeymiş gibi görünse de anlatılan göçmen sorunu ve insanların ümitsizliği. Film karamsarlığımızı iyice tetikliyor. Bazı sekanslar bizi içine çekip emiyor. Bir çatışma sahnesinde kameraya sıçrayan kan, el kamerasıyla çekilen bölümün gerçekçiliğini kat kat artırıyor. Suratımıza sıçrayan kanı birkaç dakika izliyoruz.
Yaşananlar bugünü işaret ediyor. Şu an Bağdat'ta, Afganistan'da olan budur. Onlar için bu film komedi unsuru bile içerebilir. Zaten karıları doğum yapamıyor, doğan çocuklar da açlıktan ölüyor. Bunlar olmaktayken film tam anlamıyla cuk diye oturuyor. İlaç gibi geliyor bana (korunaklı evimde izlerken yüzüm kızarmadı desem yalan olur). Batı toplumuna "işte gelecek bu" diyerek kamerasını gözümüze sokan Cuaròn alkışı hakediyor.
Sir Michael Caine ve yaşadığı mekan filme renk katıyor. Uzun saçlı, esrar içen karikatürist Caine'i bağrımıza basıyoruz. Theo, parmak arası terlikleri, intihar etmek için sebep aramayan gözleri, pis sakalıyla bir kahraman olmaktan çok uzak (ama Closer'daki yavşak hali de yok Clive Owen'ın). Çatışmanın tam ortasında, kucağındaki ağlayan çocukla yürürken (uzun süredir doğan ilk çocuk, adeta İsa gibi karşılanıyor) militanların boş bakışları, askerlerin susan silahları "işte mucize" dedirtse de, bu fazla uzun sürmüyor. Tekrar silah, tekrar bomba, tekrar ölüm...
Banksy'nin graffittisi "LAST ONE DIE" filme hoşluk katmış. Gözden kaçırmamak gerek.
Bu bir kovalamaca filmi değil. Her ne kadar filmi izlerken bu hisse kapılacak sığ insanlar olsa da. Dünü, bugünü, yarını anlatan metaforik bir film Children of Men.

"Acılardan daha büyük bir yer yoktur. Bir tek evren var; o da kanayan bir evren" - P. Neruda

1 yorum:

manyetikbant dedi ki...

filmi ben de çok beğendim, yazın aklıma geldi hep izlerken. keşke pink floyd göndermelerine de değinseydin =)