30 Eylül 2007

antwerp'in yerel tanrıları: dEUS


Belçikalı alternatif / deneysel rock grubu dEUS, 1989'da Antwerp'te kuruldu. 1992'de henüz albüm çıkarmamış grupların katıldığı HUMO's Rock Rally ile isimlerini duyurmaya başladılar. Grubun kuruluşundan beri değişmeyen iki üyesi solist/gitarist Tom Barman ve klavye/kemancı Klaas Janzoons. Geçmişte kadroda yer alan müzisyenlerin çoğu müzik kariyerlerine başka gruplarda devam ediyor (Zita Swoon, Kiss My Jazz, Dead Man Ray, Vive la Fête, The Love Substitutes).
dEUS'un müziğini tanımlamak zor, Frank Zappa ve Leonard Cohen'den Sonic Youth'a kadar pek çok isimden ilham alıyorlar. Müzikleri bir kara film soundtrack'i gibi geliyor bana. Bir an sakin, bir an kakofoni ve bağırışlar. Kesinlikle şehirli bir müzik. Gitar ve şarkıların atmosferini belirleyen keman melodilerinin arasında teypten cızırtılı erkek sesleri - gibi. Şu mevsimle de iyi gidiyor. Grubu dar kalıplara sokmadan, rock, caz ve folk aromalı deneysel müzik yaptıklarını söyleyebilirim. Bir de nedense bana çok görsel geliyor müzikleri, onları hep bir performans grubu olarak düşünüyorum, kafamın içindeki eski bir caz kulübünde kırmızı-mavi ışıklar altında sahnede salınıyorlar. Albüm bazında konuşmak gerekirse..

Worst Case Scenario (1994): En bilinen dEUS şarkısı Suds & Soda'yı içerir. Grubu tanımak için iyi bir albümdür çünkü bahsettiğim farklı tarzların hepsini duymak mümkündür. Single'lar Suds & Soda, Via ve Hotellounge dışında Great American Nude dikkate değer, Tom Barman bir 15 sene sonra Tom Waits kıvamına gelir mi diye düşündürür.
In A Bar, Under The Sea (1996): Favori dEUS albümüm. Roses, Fell Off The Floor Man, Theme From Turnpike, Serpentine, Guilty Pleasures, Little Arithmetics gibi çok başarılı parçaları barındırır. Baştan sona dEUS soundunu oturtan, kavratan, iddialı olmak gerekirse dEUS'u dEUS yapan albümdür.
The Ideal Crash (1999): Grubun büyük bir şirketten çıkan ilk albümü (Island Records). Belçika'da ilk haftasında 25000 satmıştır. The Ideal Crash, Sister Dew ve Instant Street leziz single'lardır. Sevgilisini öldüren bir adamın ağzından yazılan Sister Dew (videosunu izlemelisiniz) bana Where The Wild Roses Grow'u hatırlatıyor sözleri itibarıyla. Albümün tamamını henüz dinlemediğim için es geçtiğim şarkılar olmuştur, özür diliyorum.
Pocket Revolution (2005): Uzun bir aradan sonra gelen mis gibi bir albüm. İngiltere'de pek beğenilmemesine rağmen dEUS'un en çok satan albümü. Single'lar Bad Timing, 7 Days 7 Weeks ve What We Talk About dışında şiddetle tavsiye edebileceğim şarkılar Cold Sun Of Circumstance, If You Don't Get What You Want ve Night Shopping.

Bunlar dışında 1995 tarihli My Sister = My Clock adlı deneysel bir EP'leri (25 dakikalık bir parçadan oluşuyor) var. Grubun şimdiki üyeleri -başta saydıklarım dışında- davulda Stéphane Misseghers, basta Alan Gevaert, gitar ve vokalde Mauro Pawlowski. Son albümün 6 yıllık bir aradan sonra çıkmasının sebebi, bu dönemde grup üyelerinin kendi projelerine ağırlık vermeleri.
Solist Tom Barman, müzik yapmak için St Lucas Film Okulu'nu bırakmış. Ama film yapmayı bırakmamış. dEUS videolarının yanı sıra Turnpike adlı bir kısa metraj, Any Way The Wind Blows adlı bir de uzun metraj film çekmiş. Elektronik müzik yapımcısı CJ Bolland'la oluşturdukları proje grubu Magnus'un da yayımlanan bir albümü var.
Pocket Revolution öncesindeki bütün albüm ve single'ların kapak tasarımları grubun eski gitaristi Rudy Trouvé'ye ait.
dEUS'u sadece Rock'n Coke 2004'te izleme fırsatı bulmuştuk. jeremy sağolsun kafasındaki tişörtle deli gibi zıplayarak dikkat çekmişti. 2005'te birkaç konser vereceklerdi Türkiye'de ama iptal oldu. Bir sonraki dEUS albümü 2008'de çıkarsa, buralarda bir daha izleyebiliriz kendilerini. Yolumuz düşerse Antwerp'te evlerinde izlemek de pek hoş olacaktır.
Bitirirken güzel bir de video sunalım..


0 yorum: